Kolonja është shumë e pasur përsa i përket vendbanimeve të hershme ajo ka një grup kalash, tumash dhe varre monumentale jo më shume se 2 km më tutje nga vendi i thesarit të Hollmit (‘Ollmit) ndodhet një sargofag i hershëm pak para se të ngjitesh në Butkë banorët e këtij fshati të ardhur prej Frashërit, aty rreth viteve 1630. Ky sargofag (Var) quhet ndryshe në gjuhën e popullit “Guri i Sëndyqit” i cili u vodh gjatë luftës së parë botërore, (nga anglezët).
Monedhat ishin dy llojshe nga njëri krah kishin të stamposur breshken e ujit ose atë tokësore e ndërsa në krahun tjetër kishin simbolin e “Zvastikës” – “Atit_Zeus” ato peshonin rreth 12 – 13 gr, secila dhe ishin të derdhura prej “platini” Ar i bardhë. Një monedhë fillimisht shitej fatkeqësisht aty tek 200 lek të kohës se monizmit (vitet 1989 – 2000) pra rreth 2 -3 dollar copa, e më pas ato u zhduken krejt të gjitha me vlerën 110 dollarë për një monedhë 13gr./platin.
PLATIN m. kim. Metal i çmuar e shumë i rëndë, i butë si ari, me ngjyrë hiri në të bardhë, e nuk ndryshket dhe që përdoret për të bërë sende zbukurimi, enë kimike etj. (simboli Pt). Minierë platini. Fletë (shtresë) platini. Penë me majë platin, etj.
Kur është i pastër, metali është në ngjyrë gri në të bardhë dhe i ngurtë. Veshja e Platinit dhe karakteristikat e rezistencës së shkëlqimit të tij janë shumë të përshtatshme për të bërë bizhuteri të përsosura. Platini është më i çmuar se ari. Çmimi i Platinit ndryshon sipas mundësisë së sigurimit të tij, por çmimi i tij është sa dyfishi i çmimit të arit. Në shekullin e 18, rrallësia e platinit e bëri mbretin Louis-in e XV të Francës ta shpallte atë si të vetmin metal të përshtatshëm për një mbret. Platini zotëron një rezistencë të lartë nga sulmet kimike, karakteristika të shkëlqyeshme në temperaturë të lartë dhe tipare të qëndrueshme elektriciteti. Të gjitha këto tipare janë shfrytëzuar për përdorim industrial. Platini nuk oksidohet në ajër në asnjë temperaturë, por mund të gërryhet nga cianidet, halogjenët, squfuri dhe nga gërryesit alkalinë.
Kam idenë se shteti ynë nuk disponon asnjë “mostër” prej tyre … përveç poçes -bosh në muze dhe për to nga arkeologët tanë nuk u fol kurrë veçse ndonjë zë – interviste e detyruar.
Sipas ekspertve monedha me breshkën e ujit datonin prej shekullit të 6 pes. ndërsa tjetra i përket gjysmës së dytë të shekullit të 4 pes. Përreth gjithë zonës së fshatit Qinam, Milec, Shtikë, Butkë Qafëzez, janë zbuluar mbi 30 tuma, vendbanime të tjera të lashta antike. Midis shumllojshmërish monedhash në dispozicion edhe të banorve-kolonjarë mund të gjesh edhe sot shumë të tilla, në prerje të ndryshme, e shumë prej tyre me figurën e Aleksandrit të Madh, si dhe të tjera gjetje mesjetare bronci; monedha, karfica, gjilpëra,vëthë, maja shigjetash e gjithëçka tjetër të periudhës qytetare ilire mes shekujve 4-1 pes.
Monedhat janë të tipit “Aegen” shpesh mbi to gjen të shkruar dhe shkronjën ‘H’. Ky fshat tashmë i njohur për thesarin e mijrave monedhave gjetur aty quhet “Qinam”
Çdo të thotë ky emër shpesh herë i vështirë për tu shprehur për shkak të “kakofonisë” që përcjell ky emërtim?
Veçori e tjetër e këtij fshati është se aty dheu është; “i imët dhe i kuq” dhe në gjithë parcelat tokat-arë aty pranë fshatit gjenden me shumicë edhe mbetje “Qeramike”
Në gjuhën shqipe por jo vetëm; “Qeramidhja” (Tjegulla) quhej dhe shkruhej me, ‘Y’ pra; “Qyramidhe”, njhet baza materiale për prodhimin e hershëm të “qyramidheve” dhe “plitharve” sigurisht, ajo është balta sa më e “imët – kum” mundësisht krejt e pastër nga “guriçka” pasi ato nga pjekja e baltës kthehen në gërqele të cilat sjellin plasaritje dhe çregullime në cilësinë e baltës së pjekur; – Di/egur = Tiegull.
“Ngjyra” (Chroma -kromanik), në gjuhën shqipe ka kuptimin e Nxirjes ndyrjes – nxyrë = ngjyrë, e cila buron po prej fjalës shqipe e pjekur –“Cër”, nga kjo fjalë e vjetër shqipe në fakt nënëkuptojmë edhe ngjyrën e kuqe ashtu si tek fjala; “Cershi – Qershi” e pjekur dhe e kuqe.
Në greqisht kemi; Qershi = kerási dhe stina e verës = kalo/kaíri
Në fjalorin e shqipes kemi: CËR m. Pisku i vapës, koha kur të djeg vapa. Në cërin e vapës. E zakonisht këto vende apo vendbanime të cilat janë pothuajse në prezence të “Yllit – Diell” gjatë gjithë ditës, emërtohen edhe; Shyller, shyllër vende gjithw dritë si “llëret” e njeriut ashtu dhe “Cerie” – vend i ngrohtë – gjithë diell.
Qeramidhe pra, quhet; “Dhe i pjekur- Cera/mi/dhe”, qyramidhe, qeramidhe – (tjegull). “Qinam” emri i fshatit në Kolonjë – Ersekë, vendi i thesarit të famshëm ka këtë kuptim Dhe i kuq Qeram, dhe për tju shmangur disi kakofonisë kemi nga; Ceram, Ciram (Qiram) Qinam-Vend prodhim (qeramidhe) Qerami-kë.
Ndërkohë në gjuhën e lashtë frigje gjejmë fjalën *keneman dhe kenos - (qeno) me kuptimin e një hapësire boshe (qeli) i shohim ato:
fjalë
|
Transliteration
|
kuptim
|
ΚΕΝΕΜΑΝ
|
keneman
|
brima, (varr), (kruarje)
|
Aleksander Hasanas
Mili Butka@Gjuha shqipe
keto monedhat ku ndodhen tani ? apo i zhduken!
ReplyDelete