Gjuha e lashte Frigje pararendesja e gjuhes Shqipe (Qeno - Etimologji).

Në gjuhën e lashtë frigje gjejmë fjalën *keneman dhe kenos - (qeno) me kuptimin e një hapësire boshe (qeli) i shohim ato:

fjalë

Transliteration

kuptim

ΚΕΝΕΜΑΝ

keneman

vrima, varr, (kruarje mbishkrim)

Në fakt kjo fjalë frigje *keneman’ me shqiptimin e saj ‘Qeneman’ ka  kuptimin e një hapësire ‘boshe’ vrimë, ‘bire, brimë’ => Qeli, qilar, fjalë kjo e cila në realitet gjendet edhe në gjuhën e sotme greke κενό; qenó = hapësirë boshe - vacuum. 

Qartë vërejmë se këtu kemi edhe fjalën shqipe të njohur ‘Qe la > Qiell > Hapësire boshe’ (Qe la) menduar me prejardhje prej fjalës latine ‘caelum’

Vlen të theksojmë me këtë rast, se tek një vendbanim i lashtë në rrethin e Ersekës - Shqipëri, kemi një fshat të quajtur ‘Qinam’ dhe aty ngjitur me këtë fshat ka një kodër, plot me brima, qeli të thella ku u gjet edhe një thesar i madh me monedha të lashta mbi 2300 vjeçare ‘Aegina’.

fjalë

Transliteration

kuptim

ΚΕΝΟΣ

kenos (qeno -s)

brez

Vërehet se kemi të bëjmë sërish me të njëjtën fjalë frigje *ΚΕΝΟΣ; Qeno-s => hapësira boshe, por këtë herë vjen me kuptimin *kenos = brez. Realisht kemi të bëjmë me fjalën shqip ‘thurje ~ lidhje’ ‘qen/dis; qëndis, thur me fije peri, leshi, etj. Lidh figura të ndryshme midis tyre pjesë boshe ‘qeno + dis = qendis’ Në këtë rast fjala ‘dis = lidhje’ ‘bërje’ vjen me origjinën e saj prej fjalës shqipe ‘Dhe ~ lidhje, lidhur’ bërë tog = Tokë, si Toka. (Këtu gjejmë dhe fjalën shqipe nga fjala frigje: Qeno > Qero - Qeros).

E ndërkohë kemi fjalën e pastër shqipe ‘QE/T^h’ = Ja qet; e qeth’ ja heq flokët e le qose, qeno> (qeros) ashtu siç kemi ‘qêron’ fruta perime i qet i largon lëkurën, ndaj edhe fjala ‘e qëron’, e qërove ‘i nxjerr i ^heq’ syrin e le qorr është një fjalë shqipe dhe jo turke.

Pra edhe këtu albabnologë e studiues të ndryshëm të cilët shkruajnë se fjala ‘Qeroj’ mund të jetë nga fjala latine ‘carare’ gabojnë, nuk qendron e tillë, madje është kjo fjalë e shqipes ‘Qe = bosh’ (rrethore pa gjë) e cila sjell fjalët: ‘’Eq, heq, heqje, qet, qes, largon, (heqim = minus).

Brenda kësaj llogjike kemi edhe fjalën greke *άδειο ádeio => a’dhe > pa Dhe = Bosh, hapësire pa materie hequr ajo, njëjtë ‘qielli’ që la vetëm ajër.

Ndërkohë shohim se fjala 'Qell qella' deklarohet shqipe nga PAlb *Kela. Atëhere si ka mundësi që fjala 'Qell~Qiell' nuk është shqipe? 

Shih gjithashtu foto-shkrimin ku deklarohet se fjala shqipe ‘Qeth’ vjen nga PAlb *kaitsa > (qes-a) - nga ku krejt e mundur në gjuhën e lashtë shqipe kemi edhe fjalën e saj ‘Kashta’ materiale ‘boshe - qose’ kërcelli i tyre si ajo e grurit, elbit, thekrës etj.

Tek kjo fjalë e lashtë frigje ‘Qeno = bosh’, pa gjë [(pa-qe, qetësi)] lehtësisht gjejmë fjalën greke: ‘άχυρο; Aqiro = Kashtë’ pa gjë, pa bukë, bosh, njëjtë dhe fjalën shqipe: ‘Agjero, agjerim = > Pa gjë ri’, ri pa ngrënë agjeron. E me tej në kuptimin e fjalës ‘QE = bosh - Qese’ kemi ende në shqip fjalën e njohur ndoshta si turke ‘Qemer’ Mur + qe; qê/hapësirë boshe rrethore = > Qemur, Qemer, hapësira këto zakonisht të ndërtuara në ura prej guri, etj.

Vumë re se edhe fjala ‘qese = trastë’ prej lëkure, robe letre etj. Eshtë një fjalë e pastër shqipe dhe jo vetëm kjo, por edhe fjala e lashtë *qe~qê = formë rrethore nga la; qê la = Qela, qeli, Qielli ‘qiellza’ qeliza është një fjalë shqipe dhe jo greke, siç deklarohet nga studiuesit albanologë etj. Shih foto-shkrimin e mëposhtëm si manipulohet me fjalën shqipe ‘që~qê = hapësirë boshe “a’gjë” me vizionin e kësaj bote kupës qiellore rrethore ajo.

Pra është kjo fjalë e lashtë shqipe 'Qe = i/e rrumbullt', prej nga ku kemi qindra fjalë të tjera në gjuhën shqipe si: *qe/ba > Qepa, Qere, qershi, O'qe/an, S'qe/t'ulla, por edhe fjalët shqipe 'Qira - Shtëpi me qera', Qiras me kuptimin e rikthimit; Qerradhë > Qeras shokët miqtë e tu.

Aleksander Hasanas 

(Mili Butka)

`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`=`

Gjuha Amë e lashtë Shqipe - Amtare - Gjenezë - trashgimtare e vetme e gjuhëve më të lashta.

fjalë

Transliteration

kuptim

ΙΜΑΝ

*iman

vend i shenjtë, statujë, themel

Vjen kjo fjalë frigje habitshëm ende në ditët e sotme, fjalë kjo e cila thuhet se i përket kryesisht besimit mysliman, por që në fakt tregon *amên e kësaj bote atje ku ‘ska më’. Në gjuhën shqipe pikërisht kjo shprehje përdoret në këtë formë me kuptimin: ‘Ska di-n e iman -dej’ => “nuk ka Zot dhe gjithçka sipër tij” - Ndaj fjala frigje ‘ΙΜΑΝ’ vjen me kuptimin ‘Vend i shenjtë = Ama; Mëma e kësaj bote’ dhe më tej kjo fjalë ka kuptimin e një vendi të largët më të sipërmit, e një statuje monumenti të lartë, por edhe të një ‘themeli’ - Sepse *am‘ në gjuhën shqipe ka kuptimin e gjenezës vendit ku lind, buron fillesa e një veprimi, aty ku burron del në dritë një krijese, krijim i/e re => themel-i.

I hedhim një vështrim fjalës *amê të gjuhës shqipe, shih sa bukur shpjegon ajo:

AMË I f.1. => Vendi ku nis një rrjedhë uji, burim; shtrati i një rrjedhe uji. Ama e ujit (e vijës). Ama e lumit. Del nga ama.

2. fig. Burim, gurrë, krua

3. Bimë ose kafshë mëmë. Ama e bletës mbretëresha e bletëve, matka. Pulë (patë) amë pulë (patë) që bën vezë e që shtrohet për të çelur zogj. Bimë amë.
4. anat., bot. shih VEZOR/E,~JA. Ama e gruas. Ama e lules.

5. Dru i shkurtër, që shërben për të mbajtur a për të shtrënguar. Ama e çatisë cungali, baballëku. Ama e vegjës shuli i vegjës.

6. Pjesa e kreut në një bllok biletash, çeqesh, faturash etj., që ruhet si dëshmi për pjesën e këputur. Amë e bijë.

* Doli nga ama i kaloi kufijtë, e shkeli rregullin e zakonshëm e të lejueshëm. E shtie në amë e sjell përsëri brenda kufijve, e vë në udhë.

Kjo është gjuha shqipe ku fjala ‘amë = mëmë’ është një fjalë e saj e pastër shqipe, e cila vjen edhe me kuptimin: ‘i/e shenjtë Amë’ - Prej nga ku kemi termin e njohur ndërkombe “amin = u plotësoftë’ le të fillojë të bëhet, të rrjedhë në pafundësi - infinit.

Shohim sërish fjalën *iman-ent’ nga fjalori i gjuhës shqipe, me kuptimin:

IMANENT nib. libr. => Që e përmban vetë sendi a dukuria, që është në natyrën e vetë sendit a të vetë dukurisë, që buron dhe që kushtëzohet nga vetë kjo natyrë e nga ligjet e brendshme, pavarësisht nga rrethanat, kushtet e ndikimet e jashtme. Fuqi imanente. Ligje imanente. Shkaqe imanente. Parime imanente, etj.

Ps: Kemi parasysh se shkronja 'A' mer vlerën e shkronjes ' i ' në shumë gjuhe të huaja IE dhe ato lindore, ndaj kemi: Amê; a'mên = Iman, ashtu si A'skander = Iskander/beg.

Dhe së fundi shohim fjalën ‘iman’ - ende ekzistente në fjalorin e gjuhës së lashtë shqipe, fjalë kjo ndoshta e menduar si e huazuar, por që në fakt ajo është një fjalë frigje e lashtë me kuptimin e saj të qartë: Amên~Imên~Iman~ Amon; Άμμων Ama gjeneza, Jeta vet!

IMAN m. fet. => Simbol i fesë myslimane, besim; besë. Prishi din e iman. Doli prej dini e prej imani nuk ka më as fe as besë, nuk beson më.
*Me din e me iman shih te DIN,~I. I ndërroi din e iman shih te DIN,~I.
S'i la din e iman shih te DIN,~I. S'ka din e iman shih te DIN,~I.

Aleksander Hasanas

(Mili Butka)

``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Stele of Lemnos enigma of the Albanian language – Decoding. (Stele e Lemnos enigmë e gjuhës shqipe – Deshifrim)

Stele of Lemnos enigma of the Albanian language – Decoding.

(Stele e Lemnos enigmë e gjuhës shqipe – Deshifrim)

STELA E LEMNOS

In 1886, two members of the french archeological school of Athens found an inscription over the stone of a tomb in the village of Kaminas of the island Lemnos. The inscription belonged to the seventh century (VII) B.c .

The two members of the archeological school published this finding in the schools newsletter (G. Cousin and F.Durrbach, Bas-relief de Lemnos avec inscriptions.Bull.d.corr. Hellen.1886, 1)

Through the albanian language, the scholars Zaharia Majan, Robert d’Angely, Nermin Vlora Falaschi as well as other foreign and native researchers noticed that there was written in albanian but they couldn’t completely decipher it.

But what was actually written there?

Look at my decryption in the table and in the following text.

Over the tombs tile, 2700 years ago were written these words:

HOΓΑIEΣ NA_ΦΟʘ  ΖIAΖI MAΡAΖ MAF

ΣI AN YFΕIΣ AFIΣ EFIΣʘO SE ΡON AIʘ*

ΦΑΜΑΥΑ ΣΙ ΑΝ SE ΡON AI

MOΡIN AIΓ

AΧEΡ TAFAΡΣIΟ

ZI F’AI

The word “ΦOʘ” is read “thotë” in albanian � means “to say, says ”

the word “MAF” is read “math”→ madh, in albanian – means “big”

They are read like this because the letter “F” has a double phonetic meaning; it is articulated not only as F but also as Th.

The word “AIʘ* is read “Ata“-it means “they”, (the personal pronoun “ai” � means “he” turns into plural into “ait” which means “ata ” – they.)

From this row of words, it is understood that the worrior is in war,somewhere away from his family and tribe and he is worried how are the people of his tribe and birthplace doing ,because he and his friends continue to be alive.

ΦΑΜΑΥΑ ΣΙ  ΑΝ  SE  ΡON AI MOΡIN AIΓ

FAMAJA SI ANE, SE RON AI, MORIN AIG

Ofcourse, Hogies (through the messanger) would specially ask also about his family. And when it comes to family, he says it in singular, therefore the question is given in this form:

FAMAJA SI ANE; SE RON AI, MORIN AIG.

Which means: How is the family, because he is alive, they revenge.

The word “FAMAJA” is read “familja” � family (until before a century, in all the albanian newspapers of the year 1900 and later, we find the words “familja” � family written in the form “femia”)

The word “AIΓ“, is read “hak” � means revenge, (the form of the word “AIG” is found even today in the word “Shpag”, kërkojnë shpagim, marrin hak – to revenge, to acquire vengeance)

AΧEΡ TAFAΡΣI Ο  ZI F’AI

AHER TAFARSI O SI F’AI

HOGIES. His people there in his birthplace should not lose their hopes, that’s why they must celebrate, and be happy.

And this is the reason why on this big poem, the word “Happiness” is mentioned twice.

We find it firstly in this line: ΣI AN YFΕIΣ AFIΣ EFIΣʘO SE ΡON AIʘ � and secondly, we find the word celebration again, AHER “TAFARSI” O SI F’AI; which means, “atëhere gëzoi thërisni, ashtu siç tha ai”- then celebrate, cheer, just like he said.

The word “AxER” is read “atehere“- it means “then” /”so”

The word “TAFARSI“, is read “të thërrasi“- it means to cheer (“t’thërresë”, fisi, familja), (brohorasë)-to cheer, the tribe the family through shouting.)

Endly we are recalling once more the marvelous poem in albanian:

HOΓΑIEΣ NA_ΦΟʘ ΖIAΖI MAΡAΖ MAF
HOGIES NA FOT SI AI MARAS MAF

(Hogies na thotë se është në maraz të madh) � Hogies tells us that he is in a great/big worry )
ΣI AN YFΕIΣ AFIΣ EFIΣʘO SE ΡON AIʘ
SI ANE YFIS FIS EFISTO SE RON AIT

(Si jane fisi dhe jo fisi, e festo se rrojnë ata ) – How is the tribe and the non tribe (the other people), and celebration/celebrate because they live/ are alive.

ΦΑΜΑΥΑ ΣΙ ΑΝ  SE  ΡON AI MOΡIN AIΓ
FAMAJA  SI ANE SE RON AI MORIN AIG

(Familja si janë, se rron ai, marrin hak) – How is the family, because he lives, they revenge.

AΧEΡ TAFAΡΣIΟ  ZI F’AI

AHER TAFARSI O SI F’AI

(Atëhere të thërrisni (gëzoi) ashtu sic na thotë ai) – So / Then shout/ cheer /cherish just like he says.

— Note: Hogies* means Leader (hogies = hodies)

Aleksander Hasanas

(Mili Butka) 

Korce – Albania.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~